در خلاصه این مقاله آمده است؛
توسع پایدار
توسعه پایدار (Sustainable development) مفهومی است که به واسطه پیامدهای منفی زیست‌محیطی و اجتماعی ناشی از رویکردهای توسعه یک‌جانبه اقتصادی پس از انقلاب صنعتی و تغییر نگرش بشر به مفهوم رشد و پیشرفت پدیدآمده است. این مفهوم تلاش دارد که با نگاهی نو به توسعه، اشتباهات گذشته بشری را تکرار نکند و توسعه‌ای همه‌جانبه و متوازن را رقم بزند (۱). توسعه پایدار در مفهوم نوین خود تأکید می‌کند که مشارکت گسترده مردم در تصمیم‌گیری، پیش‌نیاز اساسی برای دستیابی به توسعه پایدار است (۲).
امروزه توسعه پایدار یا پایداری توسعه؛ مفهومی بنیادی برای زندگی عامه و شاخصی کلیدی برای سنجش حکمرانی مطلوب است. در پایداری، سه جنبه اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی با هم به طور کامل در تعامل هستند و اغلب محققان در این سه جنبه اصلی (Triple Bottom Line) زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی، پایداری را بررسی می‌کنند (۳).
بعد اجتماعی توسعه پایدار یا پایداری اجتماعی بر اهمیت عدالت اجتماعی، برابری و دسترسی به خدمات اساسی مانند آموزش، بهداشت و مسکن تأکید دارد. توسعه پایدار باید به‌گونه‌ای باشد که همه افراد جامعه، به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر، از منافع آن بهره‌مند شوند و فرصت‌های برابر برای رشد و پیشرفت داشته باشند (۴).
به‌طورکلی باید گفت که: توسعه پایدار یک رویکرد جامع و یکپارچه است که تلاش می‌کند تا تعادل میان نیازهای اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی برقرار کند. این رویکرد نیازمند همکاری و مشارکت همه ذی‌نفعان شامل دولت‌ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی است تا به یک آینده بهتر و پایدارتر دست یابیم.
پایداری اجتماعی
پایداری اجتماعی در سطح کلان آن از ارکان توسعه پایدار، حکمرانی پایدار (Sustainable governance) و تنظیم‌کننده رابطه دولت – ملت و توسعه ملی است. اما عموماً این رکن کمتر موردتوجه حکومت‌ها و دولت‌ها قرار می‌گیرد و اولویت پایداری اقتصادی در جوامع کمتر توسعه‌یافته منجر به غفلت از بعد اجتماعی پایداری می‌شود. بعدی که به واسطه سنتی بودن این جوامع نیاز به توجه بیشتر دارد.
متأسفانه، در جامعه ما، پایداری اجتماعی در سطح خرد (شهری و شرکتی) بیشتر موردتوجه بوده است و کمتر در سطح ملی موردبحث و بررسی قرار گرفته است. این بی‌توجهی از تئوری تا عمل به کاهش اعتماد عمومی، کاهش مشارکت عمومی و نهایتاً به کاهش سرمایه اجتماعی دولت‌ها منجر شده است.
مدیریت پایداری اجتماعی
مدیریت پایداری اجتماعی (ملی) نیازمند اراده راسخ حاکمان و دولتمردان برای تمرکززدایی ازیک‌طرف و یکپارچگی اجتماعی و پویایی جامعه مدنی از سوی دیگر است؛ لذا این مدیریت یک جریان دوسویه و دوطرفه است. در واقع مدیریت پایداری اجتماعی، ناترازی میان حکومت و مردم را کاهش می‌دهد. زیرا کاهش ناپایداری و ناترازی‌ها به طور جامع و بلندمدت نیازمند همراهی مردم و جامعه مدنی است.
راهبردهای ارتباطی مدیریت پایداری اجتماعی
ارتباطات توسعه‌بخش بدون شک یکی از ارکان اساسی توسعه، توسعه پایدار و مدیریت پایداری اجتماعی محسوب می‌شود و نقشی کلیدی برای توازن و ترازکردن روابط دوسویه و مثبت و افقی است. چرا که ارتباطات (رسانه‌های آزاد و روابط‌عمومی‌های شفاف به‌عنوان دو عنصر کلیدی ارتباطات) نقشی اساسی در تولید و بازتولید سرمایه اجتماعی دارد.
در این مقاله تبیین خواهد شد که: ارتباطات توسعه‌بخش راه‌حل ناترازی جامعه و رسانه‌ها ترازوی سلامتی جامعه است. همچنین روشن خواهد شد که ریشه‌کن‌کردن ناترازی و ناپایداری نیاز به تولید سرمایه اجتماعی است و نقش مؤثر روابط‌عمومی‌ها را بر بازتولید سرمایه اجتماعی نشان خواهیم داد.
در این مقاله تشریح خواهد شد که چگونه راهبردهای پنج‌گانه ارتباطی زیر به مدیریت پایداری اجتماعی یاری می‌رساند:
راهبرد شفاف‌سازی از طریق حمایت از رسانه‌های مستقل و آزاد
راهبرد امیدآفرینی با گسترش نشر اطلاعات و اخبار توسعه‌بخش
راهبرد امیدآفرینی با تسهیل‌گری فرایندهای خدمات عمومی
راهبرد مشارکت‌جویی با توسعه نقش نهادهای مردمی و انجمن‌های صنفی
راهبرد تصمیم‌سازی از راه تعامل سازنده با رهبران فکری (رهبران غیررسمی)
▫️ دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت با حضور مدیران، کارشناسان و علاقمندان روابط‌عمومی و صنعت ۲۷ بهمن ماه در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.
گفتنی است، استادان، دانشجویان، فعالان و علاقمندان به حوزه‌های ارتباطات، روابط‌عمومی، جامعه اطلاعاتی و صنعت که تمایل دارند در این کنفرانس به ارائه مقاله بپردازند، می‌توانند تا تاریخ ۱۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۳، نسبت به ارسال اصل مقاله خود به آدرس الکترونیکی info@prconference.ir اقدام کنند.
علاقمندان به‌منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این کنفرانس و ارسال مقالات می‌توانند به پایگاه خبری ما آنلاین مراجعه و یا با شماره تلفن ۸۸۳۵۶۲۱۱ تماس حاصل نمایند.
▫️دانلود (دریافت) فرم ثبت‌نام و ارایه مقاله دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت
