❇️ این شالودۀ ارزشمندترین نظام اقتصادی دوران ماست؛ اقتصاد توجه. توجه چیزی نیست که صرفاً در فضای آنلاین آن را «هزینه» کنیم، بلکه مادۀ خام حیاتی‌ای است که تریلیون‌ها دلار درآمد را برای پلتفرم‌ها، تبلیغ‌کنندگان و تولیدکنندگان محتوا به ارمغان می‌آورد.
❇️ اقتصاد توجه با تیک‌تاک شروع نشد و از روزنامه‌ها، رادیو و تلویزیون شکل گرفت؛ رسانه‌هایی که با ارائۀ محتوای ارزان یا رایگان، توجه مخاطب را جذب کرده و آن را به تبلیغ‌کنندگان فروختند. تلویزیون با ساعات پربیننده این مدل را به اوج رساند.
❇️ برای چندین دهه، این فرمول تغییرناپذیر باقی ماند: محتوایی بساز که توجه را جلب کند، سپس دسترسی به آن توجه را به تبلیغ‌کنندگان بفروش. اما اینترنت همه‌چیز را دگرگون کرد. به جای فروش توجه به‌صورت عمده به مخاطبان انبوه، پلتفرم‌ها هر کلیک، پیمایش و ثانیۀ تعامل را اندازه‌گیری کردند.
❇️ سوداگران موفق توجه، هرگز به یک پلتفرم واحد متکی نمی‌مانند؛ بلکه مجموعه‌ای از شبکه‌های به‌هم‌پیوسته و مستقل را در یوتیوب، تیک‌تاک، اینستاگرام، تلگرام، توییتر، لینکدین، پادکست‌ها، خبرنامه‌ها و حتی کانال‌های نوظهور مانند پلتفرم‌های هوش مصنوعی ایجاد می‌کنند.
❇️ چرا برخی محتواها توجه را به خود جلب می‌کنند؟ ساختاری کلیدی به نام کورتکس سینگولیت قدامی (Anterior Cingulate Cortex) در مغز به‌صورت لحظه‌ای ارزیابی می‌کند که آیا ورودی‌های محیطی، ارزش تمرکز ما را دارند یا خیر. محتوایی که بتواند این ارزیابی داخلی را به‌صورت مثبت فعال کند، با موفقیت از سد فیلتر عبور می‌کند.
❇️ امروز، دیگر پرسش این نیست که آیا اقتصاد توجه به رشد تصاعدی خود ادامه خواهد داد یا خیر. سؤال واقعی که هر خالق و کسب‌وکاری باید از خود بپرسد، این است که «آیا شما، به‌صورت فعال و هدفمند، سیستمی را طراحی و بنا می‌کنید تا سهم خود را از گران‌بهاترین و کمیاب‌ترین منبع بشریت به دست آورید؟»
🗞 مطلبی که خواندید بخشی از مقاله‌ای با عنوان «معمای اقتصاد توجه» است که در پرونده ویژه اقتصاد توجه در شماره ۱۸۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است. می‌توانید نسخه دیجیتال ماهنامه را از مگیران و طاقچه تهیه کنید و نسخه کاغذی را از سیمای شرق سفارش دهید.
منبع: وب‌سایت شخصی نویسنده
