به گزارش ما آنلاین، ابراهیم علیپور، مدیر روابطعمومی شورای اسلامی شهرستان تهران به مناسبت گرامیداشت روزجهانی ارتباطات و روز ملی روابطعمومی در یادداشتی که در اختیار این پایگاه خبری قرار داده، آورده است:
بیست و هفتم اردیبهشتماه (17می) روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی است. امروزه وسایل ارتباطی، علاوه بر امکانی برای آموزش و تحقق توسعه کشورها به یک ابزار اعمال قدرت نیز تبدیل شدهاند. ارتباطات، مخصوصا ارتباطات الکترونیکی، بخش لاینفک زندگی بشر امروز در حوزههای مختلف است و اطلاعات و ارتباطات در جامعه فرا صنعتی کنونی، معیار اصلی توسعه و پیشرفت اقتصادی و صنعتی محسوب میشود.
این روز صرفا یک عنوان در صفحات تقویم نیست، بلکه فرصت مناسبی است تا اهمیت، جایگاه و کارکردهای ارتباطات و روابط عمومی ها برای جامعه ایران بازتعریف و بازشناسانده شود. روابطعمومی یک شغل نیست بلکه یک ویژگی اخلاقی و انسانی است و بقول مرحوم دکتر نطقی بنیانگذار علم روابط عمومی در ایران: روابط عمومی یک شغل اداری نیست بلکه یک شوق اداری است، چراکه تمامی فعالان در این حوزه با عشق، شور و نشاط، بهرهگیری از تکنولوژی روز و ایدههای نو و همچنین تزریق هنر و تفکر خلاق در حوزه اداری گام برمیدارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد.
اینجانب به عنوان دانش آموخته علوم ارتباطات ضمن تبریک این روز خدمت اساتید و دست اندرکاران این حوزه، یادداشتی به شرح زیر تقدیم حضورتان مینمایم.
با سربرآورن اینترنت واگرایی و تفاوت بین نسلی بیش از گذشته شتاب گرفت و هر روز نیز به سرعت آن افزوده می شود. جابجایی مرزهای اخلاقی و ارزش های حاکم بر جامعه، تنوع طلبی، شهرت طلبی، افزایش توقعات، پرخاشگری، تناقض در رفتارهای فردی و جمعی، مقاومت در برابر نهادهای رسمی چون خانواده، مدرسه، دانشگاه، دین، قانون بخشی از تفاوت های نسلی است که اکنون خصوصا در میان جوانان ایرانی شاهد آن هستیم . این امر مدیریت امور کشور را سخت تر و پیچیده تر کرده است. در واقع ما با نسل نو اندیشی مواجه هستیم که کم حوصله، زود رنج و پرخاشگر است و هرگونه پاسخ اشتباه به نیازهای آن لجاجت و سرکشی در پی خواهد داشت.
قدرت و ماهیت نفوذ شبکههای اجتماعی
بحث در باره قدرت و ماهیت نفوذ شبکه های اجتماعی امروزه امری پذیرفته شده است . شبکه های اجتماعی به سلطه و انحصار رسانه ای تلویزیونی، رادیویی و روزنامه ای پایان دادند . شکستن انحصار رسانه های سنتی اتفاقی مبارک است که اولین پی آمد آن گشوده شدن فضای آزاد برای گفت و گوهای اجتماعی است . شبکه های اجتماعی طراوت و مسئولیت پذیری اجتماعی را در جامعه ترویج می کنند. در شبکه های اجتماعی ما با چابکی خبری روبرو هستیم و مخاطب منفعل نیست . مصرف کننده خبر تولیدکننده خبر نیز هست، خبر در حداقل زمان منتشر می شود و واکنش های به آن آنی و در لحظه است . اما یک چیز در این میان مغفول مانده و آن نقد و تحلیل و تبین گری است . همه کم حوصله شدند، متن بلند و تحلیلی کم تر خوانده می شود، سرعت انتشار اخبار بد و منفی بسیار زیاد است و در نتیجه به انفعال، ناامیدی و بی تفاوتی اجتماعی دامن می زند . در کنار این مزیت شبکه های اجتماعی به فراینده پولی سازی خدمات و سلطه اقتصادی بر ارکان مختلف زندگی مردم شتاب بخشید و مافیایی سازی، افسارگسیختگی اقتصادی که نتیجه ای جز شکاف های عمیق بین نسلی و اجتماعی را به ارمغان آورده است . همچنین شرایط عمومی کشور نیز به دلیل فشارهای ضالمانه تحریم ها و سوء مدیریت اسفناک داخلی، آنچنان عرصه را بر حوزه عمومی تنگ کرده که قهر سیاسی و بی تفاوتی اجتماعی را بر جامعه مستولی شده است .
تاثیر شبکههای اجتماعی بر عوام زدگی و رواج پوپولیسم
خبررسانی های سیاسی – اجتماعی نقش پررنگی در شکل دهی به افکارعمومی و ماهیت تصمیم های کلان مدیریتی کشور دارد . ولی در شبکه های اجتماعی شاهد هستیم از سیاست، سیاست زدایی می شود و فرهنگ و اجتماع به نفع سیاست از مواضع اصولی خود عقب نشینی می کنند . روزمرگی حمله سهمگین اقتصاد را در یادها کمرنگ می کند و در نهایت اندیشه های انتقادی سلاخی می شوند و انفعال و بی تفاوتی سکه رایج در جامعه شده. شبکه های اجتماعی به ابزاری برای گسترش سطحی نگری تبدیل شدن و راهکاری ارائه نمی هند، از پرسشگری و مسئله یابی خبری نیست و این فضای مجرایی شده برای غرزدن مداوم در باب مسائل روزمره و رسیدن به بی تفاوتی جمعی در باره حال و آینده؛ درحالیکه شبکه های اجتماعی مجرایی هستند برای برای گفت و گوهای سازنده در جهت طرح مسائل و عبور از بحران ها، مدیران ما باید عذرخواهی کردن از مردم بابت اشتباهات را یاد بگیرد و مصمم باشند که اشتباهات خود را اصلاح و جبران کنند .
نقش روابط عمومیها در تعالی سازمان
فلسفه وجودی روابط عمومی در سازمان ایجاد پل ارتباطی دوسوی میان سازمان و مخاطبان است . وظایف روابط عمومی سرشار است از مسئولیت پذیری، آگاهی بخشی، اطلاع یابی، پاسخگویی، اخلاق مداری که همه اینها اعتماد و اعتبار را در پی می آورد . روابط عمومی دایر می شود تا سازمان با منطق، صادقانه و منصفانه با ذی نفعان خود سخن بگوید. ولی متاسفانه ما با این آرمان فاصله معنا داری داریم و بیشتر عملکرد روابط عمومی ها واکنشی است. واکنش بیشتر احساسی و آنی است . اما پاسخ مبتنی بر منطق و اطلاعات درست است و اعتمادسازی می کند . به عبارتی عمر روابط عمومی سنتی بسر آمده و حتی از روابط عمومی آنلاین هم عبور کردیم و نیاز امروز سازمانها را روابط عمومی دیجیتال می تواند برطرف کند. اکنون سرعت تحولات شتاب یافته و همه چیز در لحظه رخ می دهد. اگر با نگاه آسیب شناسی به موضوع بنگریم، باید بپذریم که سواد رسانه ای مدیران و دست اندرکاران روابط عمومی مطلوب نیست و نمی تواند نیازهای پیچیده رسانه ای سازمانها را برطرف کند .
در نهایت اینکه شبکه های اجتماعی برای روابط عمومی ها هم فرصت است و هم چالش و هم مثل هر ابزار دیگری کارکرد دوگانه مثبت و منفی دارد و این ما هستیم که انتخاب می کنیم از کدام جنبه آن استفاده کنیم.»
انتهای پیام