◾️ من انفعال را در ذات خود بد می‌دانم. انفعال برای من به معنای اعلام شکست پیشاپیش است. ما نباید شکست بخوریم. ما باید توان خود را برای مبارزه بالاتر ببریم و از ماهیت‌مان، خواست‌هایمان، مطالبات‌مان و ارزش‌هایمان دفاع کنیم. این به دست نمی‌آید مگر آنکه شما به حرف بیایید. حرف بزنید. گاهی با کلام و گاهی با یک رمان، گاهی با یک نمایش و گاهی با سینما. ما باید پویا باشیم.
◾️ ما محکوم به خوش‌بینی هستیم و با اعلام شکست پیشاپیش، به هیچ‌کجا نخواهیم رسید؛ جز اینکه سمت مقابل را در انجام آنچه می‌کند جری‌تر می‌سازیم. او باید با نفس حضور شما احساس خطر کند و بداند که عرصه خالی نیست؛ بنابراین به نظر من نخستین چیزی که ما باید بیاموزیم واکنش نشان‌دادن است. ما نباید بی‌تفاوت باشیم. ما با گوشه‌نشینی و عزلت به جایی نمی‌رسیم.
???? از گفت‌وگوی امیرعباس تقی‌پور با قطب‌الدین صادقی، کارگردان، مترجم و نمایشنامه‌نویس. از مجموعۀ سلسله گفت‌وگوهایی درباره گفت‌وگو. متن مکتوب این گفت‌وگو را می‌توانید در شماره ۱۶۶_۱۶۷ بخوانید.
