به گزارش ما آنلاین، وی اذعان داشت: «به نظر می‌رسد حالا و پس از به نتیجه رسیدن برجام، باز هم رسانه‌ها هستند که می‌توانند با معرفی ظرفیت‌ها و واقعیت‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی هنری، نه تنها زمینه جبران سریع آنچه به کشور تحمیل شد را فراهم کنند، بلکه به عنوان ناظری فعال از بروز خطرهای احتمالی در مسیر حرکت کشور به سوی توسعه و بهره‌گیری از فرصت‌های جدید ایجاد شده برای تعامل گسترده‌تر با دنیا جلوگیری کنند.»
ارتباط رسانه‌ها با مخاطب بسیار فقیرانه است
در گفت‌وگوی ویژه این شماره ماهنامه مدیریت‌ارتباطات، #علی_اکبر_قاضی_زاده، نویسنده و پژوهشگر عرصه روزنامه‌نگاری، در خصوص ارتباط رسانه‌ها با مخاطبان، سخن به میان آورده است و بر لزوم توجه بیشتر رسانه‌ها خصوصا مطبوعات به مخاطبان و بحث مخاطب‌شناسی رسانه‌ها، تأکید داشته و علت عدم استقبال مخاطبان از روزنامه‌ها را اینگونه تفسیر کرده است:
«۱۹۰ سال از عمر رسانه‌ها در کشور ما می‌گذرد. هر گاه ما به مردم نزدیک شدیم، مردم ۱۰ برابر نزدیک ما شده‌اند. در انقلاب سال ۱۳۵۷، تیراژ دو روزنامه میلیونی بود چون مردم آنچه را که می‌خواستند در روزنامه‌ها می‌دیدند. هر جا روزنامه‌نگاران این فرصت، توان و شعور حرفه‌ای را پیدا کردند که به مردم نزدیک شوند و حرف دل مردم را به دل روزنامه‌ها آورند، پر مخاطب شدند. بین زبان گفتاری و ارتباطی ما روزنامه‌نگاران با مخاطبان فاصله افتاده است و تا وقتی روی این زبان مشترک کار نکنیم، این فاصله کم نمی‌شود».
در شصت و نهمین شماره #مدیریت_ارتباطات، هشتمین نشست تاریخ شفاهی مطبوعات ایران با حضور علی سرهنگی، جوان‌ترین عضو انجمن پیشکسوتان مطبوعات ایران، گزارش شده است. در بخش آموزش ماه، مریم سلیمی در پانزدهمین قسمت مقاله #بصری_سازی_محتوا در ارتباطات با عنوان «گرافیک اطلاع‌رسان و نور»، مطالبی را در خصوص اطلاع‌رسانی به یاری نور، ارائه داده است.
هنر پست‌مدرن و ارتباط آن با مخاطب
در پرونده #مدیریت_ارتباطات_هنری هنر زیر نظر حجت‌الله مرادخانی با عنوان «هنر پست‌مدرن و ارتباط آن با مخاطب»، به این عناوین پرداخته شده است:
– اپ آرت؛ تجربه‌ای وهم‌گونه برای مخاطب هنر
– تحلیلی بر ویژگی‌های پست‌مدرنیسم و ارتباط مخاطب با هنر
– هنر محیطی؛ ارتباطی زیبایی‌شناسانه انسان و جهان پیرامون
– هنر معاصر افکار عمومی و توسعه مشارکت اجتماعی مخاطب
– جنبش پاپ و رواج زیبایی‌شناسی عمومی در عالم هنر
– وقتی بدن رسانه، اصلی برای ارتباط با مخاطب می‌شود
فرهنگ و رسانه
در پرونده فرهنگ و رسانه که زیر نظر منوچهر دین‌پرست منتشر شده است، می‌خوانیم:
– «کالاهای مضحکی که خوانده می‌شوند» نوشته منوچهر دین‌پرست
– «نقد اجتماعی موسیقی رادیویی؛ ما در جامعه کالاها زندگی می‌کنیم» نوشته #تئودور_آدورنو و ترجمه امیر کیانپور
– مصاحبه اشپیگل با تئودور آدورنو تحت عنوان «چه کسی از برج عاج می‌ترسد؟» ترجمه مجتبی گلستانی
– «تئودور آدورنو و صنعت فرهنگ؛ رسانه‌های مدرن ما را منزوی کرده است» ترجمه و تنظیم مریم صفایی
– «دیالکتیک روشنگری را بفهمیم، رسانه‌ها را هم فهمیدیم» نوشته نیما خرمی
کودک و رسانه
پرونده #کودک_و_رسانه زیر نظر آرش گودرزی با عنوان «خودبازنمایی کودکان و نوجوانان در مطبوعات» به عناوینی از این دست پرداخته است:
– «ورود بزرگسالان ممنوع» نوشته زهرا کبیری
– «پرورش کودکان کنجکاو، شمشیری دولبه» گفت‌وگو با شهناز هاشمی، دکترای علوم ارتباطات اجتماعی
– «نوشتن برای دنیای واقعی» گفت‌وگوی زهرا کبیری با مارک لوین، نویسنده
– «نشریات کودکان و نوجوانان را جدی بگیرید» گفت‌وگو با فریبا خانی، روزنامه‌نگار و نویسنده کتاب
– «در جست‌وجوی خلاقیت گم‌شده» گفت‌وگو با شیوا حریری، ویراستار و روزنامه‌نگار
– «خبرنگاری کودک و نوجوان یک خردسال است» نوشته تهمینه حدادی
– «مجله بچه‌ها؛ طعمی از مزه‌های متفاوت» گفت‌وگو با مرجان فولادوند، سردبیر نشریه «#همشهری_بچه_ها»
– «می‌توانستیم اعلام استقلال کنیم» مصاحبه گروهی با سردبیران و مخاطبان #سروش_نوجوان
