هیچ کشوری را، هیچ فرهنگی را و هیچ انسانی را سراغ ندارم که مفت به جایی رسیده باشد. هر کس به هر کجا رسیده، در پرتو کار و تلاش رسیده است. وظیفۀ ما کار و تلاش است و نباید خسته شویم. این بخشی از سرنوشت ماست.
سخنم را با جمله‌ای زیبا از آگوست استریندبرگ تمام می‌کنم. او می‌گوید برایتان آرزوی خوشبختی نمی‌کنم، چون چنین چیزی وجود ندارد. برایتان آرزوی توان و نیرومندی می‌کنم تا بتوانید بار رنج‌‌ها و مصائب زندگی را به دوش بکشید.
ما باید این‌قدر قوی باشیم که بتوانیم بار مصائب زندگی را بر دوش بکشیم و سربلند بیرون بیاییم.
? از گفت‌وگوی امیرعباس تقی‌پور با قطب‌الدین صادقی، کارگردان، مترجم و نمایشنامه‌نویس. از مجموعۀ سلسله گفت‌وگوهایی درباره گفت‌وگو. متن مکتوب این گفت‌وگو را می‌توانید در شماره ۱۶۶_۱۶۷ بخوانید.
