به گزارش ما آنلاین، با پیشفرضهای گفته شده، وضعیت فعلی علوم ارتباطات در کشور را – هرچه هست- میتوان به نتیجه تلاشهای علمی و پژوهشمحور استادان و پژوهشگران ارزنده کشور نسبت داد، اما نباید از نظر دور داشت که اساساً در جامعه ایرانی اگر نگوییم پژوهش دچار بیمهری مفرط است، باید بگوییم که از کممهری رنج میبرد.
با در نظر گرفتن چنین واقعیت تلخی باید قدردان زحمات پژوهشگرانی باشیم که با عرق و علاقه آنچه را هست، با همه کاستیها، رقم زدهاند. فاصله بین آنچه هستیم و آنچه باید باشیم، ضرورت توجه جدی به امر پژوهش را در حال حاضر، کاملاً توجیه و سرمایهگذاری در این حوزه را اجتنابناپذیر میکند.
حوزه میانرشتهای ارتباطات و صنایع منتج از آن، از جمله رسانه، روابطعمومی، تبلیغات، جامعه اطلاعاتی و بازاریابی، در سالهای اخیر، تجربههایی جدید و در عین حال خیرهکننده برای بشر خلق کرده است و هرچه زمان میگذرد، بر سرعت تغییرات و روند خلاقانه آن افزوده میشود. ما نیز، همچون بسیاری از کشورها، بیش از آنکه در این حوزه تولیدکننده باشیم، مصرفکنندهایم. بدون تردید، پژوهش یکی از شروط تولید مؤثر و جبران کاستیهای گذشته از یکسو، و پاسخ به انبوهی از ابهامات و پیشبینی آینده در عرصه ارتباطات نوین از سوی دیگر است.
با پژوهشهای مسئلهمحور میتوانیم ضمن بهبود شرایط فعلی، آینده روشنتری برای علم ارتباطات و سایر علوم متصور شویم. حمایت و تقویت انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، که به همت تعدادی از استادان فعال است، میتواند نقشی برجسته در مسیر پژوهشهای ارتباطی ایفا کند.
پژوهش و آینده ارتباطات نوین
همانگونه که وضعیت فعلی جامعه و علوم مرهون به کارگیری نتایج پژوهشهای گذشته است، میتوان با تکیه بر پژوهشهای فعلی آینده کشور را پیشبینی کرد و حدس زد!
لینک کوتاه : https://cmmagazine.ir/?p=3263
- منبع : ماهنامه مدیریت ارتباطات