به گزارش ما آنلاین، سیدرضا جمشیدی مدیر مسئول رسانه مسئولیت اجتماعی در یادداشتی که در اختیار این رسانه قرار داده است، با توجه به نامگذاری روزهای هفته روابط عمومی 1402، به اهمیت نقش مسئولانه روابط عمومیها و کارکرد اجتماعی آنها پرداخته است.
در ادامه مشروح این یادداشت را میخوانید:
هفته روابط عمومی فرصت انتقال دانش و برقراری ارتباط موثر با جامعه است با همین رویکرد روز شنبه مورخ ۳۰ اردیبهشت به عنوان روابط عمومی بسط مسئولیت اجتماعی نام گذاری شده این نامگذاری به اهمیت نقش مسئولانه روابط عمومیها و کارکرد اجتماعی آنها توجه ویژه نموده و روابط عمومیهای مسئولیتپذیر در قبال جامعه را روابط عمومی تاثیر گذار معرفی مینماید.
روابط عمومی یکی از بارزترین وجوه ارتباط بین افراد مختلف در عصر کنونی است. روابط عمومی یک فعالیت مبتنی بر ارتباط است، میتواند به شناخت، درک متقابل و ارتباطات یک سازمان با مخاطبان به منظور کامیابی در سیاستها نقشی بی بدیل ایفا کند. شاید به همین دلیل است که روابط عمومی را مدیریت تعامل و تفاهم میان سازمان و ذینفعان و تضمین منافع مشترک و اعتماد میان آنها تعریف میکنند.
از مشخصههای روابط عمومی كارآمد، داشتن برنامههای خاص برای هر يك از اقشار جامعه يا مخاطبان خود است. يكی از اين قشرها، رهبران فكری هستند. تحقيقات نشان میدهد كه اين افراد، افرادی هستند كه وسايل ارتباط جمعی به واسطه آنان، پيامهای خود را به ساير اقشار جامعه انتقال میدهند.
رهبران فكری يا واسطههای ارتباطی ضمن اخذ پيام از رسانهها، آنها را در يك ارتباط ميانفردی به زبان توده به افکار عمومی انتقال میدهند. بنابراين میتوان گفت تأثير پيام بر هر يك از اقشار جامعهيكسان نيست. در اين ميان رهبران فكری از اهميت والايی در انتقال پيام روابط عمومی به اقشار مختلفبرخوردار هستند.
روابط عمومی كارآمد با برنامهريزی ويژه برای رهبران فكری میتواند كانونهای انتشارافكار عمومی را هدايت كند.
موضوع مهم دیگری که در این زمینه مطرح است نقش روابطعمومیها در پاسخگویی است.آنچه که بسیار حایز اهمیت مینماید ایجاد یک نظام پاسخگویی کارآمد و جامع است که بر اساس آن بتوان اطمینان یافت که رفتار و تصمیمات کارگزاران، در جهت تأمین منافع مردم است و سازمانها و دستگاههای اجرایی دولت، در راستای منافع جامعه گام بر میدارند.
همچنین پاسخگویی یک فضیلت و به منزله یک ویژگی مثبت برای مردم، کارگزاران و سازمانهای دولتی است که به موجب آن همه ملزم به ارایه توضیح درباره رفتارها، تصمیمات و عملکردهای خود هستند و این امر اگر محقق شود موجب تقویت رابطه بین شهروندان و دولت و افزایش اثربخشی و شفافیت در عملکرد سازمانها و شرکتها، کاهش فساد، افزایش انسجام، مشروعیت نظام سیاسی و ارتقای منفعت عامه خواهد شد.
يكی از ويژگیهای روابط عمومی كارآمد، كلاننگری و توانمندی تأثيرگذاری است. در حال حاضرهدف از عمليات روابط عمومی صرف انجام چند وظيفه خاص نظير: توليد و ارسال خبر به رسانهها،نصب پلاكارد و پوستر، انتشار بروشور، برگزاری نمايشگاه و … نيست و بلكه هدف عمده، تأثيرگذاری برروند تصميمات در درون سازمان و حتی بيرون از سازمان و سهيم شدن در جريان تصميمسازی سازماناست.
نکته مهم در این زمینه این است که روابط عمومیها از ظرفیت کنش گری مسئولیت اجتماعی برخوردار هستند. ظرفیتی که میتواند در زمینه مسئولیت اجتماعی راهبردی و کلیدی قلمداد شود.کنشگری به فعالیتهای متشکل و مختلف در عرصههای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، محیط زیستی گفته میشود که با هدف ایجاد تعادل یا تغییر در این زمینهها با میل بهبود در جامعه شکل میگیرد. کنشگری میتواند فردی یا گروهی سازمان یافته یا غیر سازمان یافته باشد.تعریفی که قرابت زیادی با نقش روابط عمومیها دارد.
کنشگری مسئولیت اجتماعی از مسائل صنفی عبور کرده،افقی گستردهتر را در نظر میگیرد و به خیر عمومی و جمعی میاندیشد. به عنوان مثال کنشگری مسئولیت اجتماعی نسبت به محیط زیست به عنوان یک سرمایه جمعی حساسیت دارد و در زمانهایی که محیط زیست در معرض آسیب قرار دارد به سود جامعه کنشگری میکند.
مسئولیت اجتماعی به عنوان چارچوبی اخلاقی شخص را، چه فرد چه سازمان، در مشارکت به امور اجتماعی که عمل به آن در سطح وسیع به منفعت جامعه خواهد بود، متعهد میسازد. مسئولیت اجتماعی به این معناست که فرد به عنوان عضوی از جامعه، مشارکت فعالانه دارد و نسبت به مشکلات و معضلات بیتفاوت نبوده و در تغییرات و بهبود شرایط میتواند سهیم باشد.به همین دلیل نیز میتوان روابط عمومی را به شکلی اتاق شیشهای مسئولیت اجتماعی قلمداد کرد.
یکی از موضوعاتی که در زمینه روابط عمومی و مسئولیت اجتماعی وجود دارد این است که مدیر روابط عمومی بتواند محیط داخلی و خارجی خود را شناسایی کند و با شناخت کامل از نحوه ارتباط درون و برون سازمان بتواند براساس افکار سنجی و متدهای علمی شناسایی مخاطب، راهبردی را برای ارتباط موثر با افکار عمومی طراحی کند. در این زمینه میبایست با تدوین یک نظام نامه و آیین نامه این ارتباط را به صورت سیستمی جلو ببرد.
پس از تدوین این نظام نامه مدیر روابط عمومی باید بتواند براساس این نظامنامه ارتباط موثری با محیط پیرامونی و درون سازمان برقرار کند تا انتظارات ذینفعان و افکار عمومی را برآورده کند.در این زمینه نیازهای ارتباطی واطلاعاتی وجود دارد و مخاطب و ذینفعان همواره تمایل دارند بدانند در درون یک سازمان چه اتفاقی در حال رخ دادن است.
از سوی دیگر در درون سازمان نیز این تمایل وجود دارد که در بیرون از سازمان چه دیدگاه و تفکری نسبت به عملکرد و برنامههای آنها وجود دارد. نکته مهم در این زمینه این است که روابط عمومی میبایست با استفاده از ابزارها و تکنولوژی نوین وضعیت هر دو محیط داخلی و بیرونی را رصد، ارزیابی و اثربخشی آن را شناسایی و اندازه گیری کند.
به عنوان مثال رویکرد روابط عمومی یک شرکت خودروساز با رویکردی که یک شرکت مواد غذایی در پیش میگیرد با هم تفاوت دارد.از سوی دیگر رویکردی که این شرکتها در پیش میگیرند با رویکرد سازمانهای دولتی مانند بورس وسازمان بهسازی تفاوت دارد. به هر حال مخاطبان و محیط داخلی و پیرامونی هر کدام متفاوت است و هر کدام با گروههای هدف متفاوتی مواجه هستند. هدف اصلی نیز در این زمینه این است که با دیدگاه و نظر مخاطبان بتوان یک ساختار ارتباطی را تعریف کرد و نه براساس اطلاعات و آماری که برخی گروههای خاص به شرکت یا سازمان میدهند.
مسئولیت اجتماعی در این زمینه به دنبال ایجاد یک زنجیره بین گروه هدف و رویکردی است که شرکت یا سازمان در درون خود دارد. در واقع روابط عمومیها باید این زنجیره ارتباطی که بین محیط داخلی و خارجی برای شناساسی گروه هدف و نیازهای سازمان شکل گرفته را مدیریت کند.
انتهای پیام