روزنامهنگاران مقصرند، زیرا به محض مشاهده یک ناملایمتی، چمدانهایشان را بسته و برای همیشه میروند و فکر میکنند که بهترین مسیر را برگزیدهاند. یک وقت هست که شما از ایران میروید و به عنوان مثال در سرویس علمی نیویورک تایمز استخدام میشوید. این میتواند در جای خود قابل دفاع باشد، زیرا اسمش را میتوان روزنامهنگاری بینالمللی گذاشت و آن را نوعی ارتقای کار حرفهای دانست.