دلم به کاغذ خوشه، چشم به لپ تاپ

لذت خواندن روزنامه قبل از چاپ را حدود یک دهه است که می‎توان چشید. قبلاً اگر خبرنگار روزنامه یا حتی سردبیر هم صفحه‎ای را می‎بست و امضای آخر مدیرمسئول هم پای کار بود، باز باید تا صبح فردا منتظر می‎ماند تا خروجی کار را ببیند.