ما در پایان قرن ارتباطات و آغاز عصر اطلاعات قرار گرفتهایم و شبکههای اطلاعرسان هر روز بر افکارعمومی تأثیرات پیدرپی و بیامان میگذارند. اطلاعات به صورت روزافزون در سراسر جهان گسترش یافته است و اهمیت و ضرورت اطلاعات، بیشتر احساس میشود. پس باید بفهمیم در برقراری ارتباط بدون اطلاعات، انسان کوری بیش نیستیم. وقتی که اطلاعات ناقص باشد، ارتباط ناقص است.
سواد اطلاعاتی به عنوان توشهای ضروری برای گام نهادن در وادی عصر اطلاعات، دو هدف عمده دارد: یکی «یادگیری مادامالعمر» و دیگری «یادگیری مستقل» است اما فرآیند سواد اطلاعاتی گذشته از یادگیری مجموعهای از مهارتها، به شیوه نو اندیشیدن (رسیدن از تفکر عادی به تفکر تحلیلی) نیاز دارد که این خود تسلط بر مهارتهای فراشناختی فرد را طلب میکند؛ اصطلاحی با عنوان «یادگیری یادگیری».