درگاه‌هایی برای گم کردن مخاطبان

انتظار سنتی از کارکردهای روابط‌عمومی در سازمان‌های ایرانی، تریبونی برای بیان دیدگاه‌های مدیران و توجیه عملکرد سازمان است. این نگاه در ذات خود، مخاطب را منفعل می‌انگارد و روابط‌عمومی را به دهانی برای گفتن و نه گوشی برای شنیدن بدل می‌کند.