هوش مصنوعی دانش ایجاد سامانههایی است که رفتار یا طرز فکری مشابه انسان دارند یا به شکلی منطقی فکر یا عمل می کنند.
کمتر موضوعی را در ارتباط با مغز میتوان یافت که تا این حد مورد سوءتفاهم قرار گرفته باشد. از یک سو میتوان پذیرفت نفس بازیهای کامپیوتری یکی از جذابترین و برانگیزانندهترین سرگرمیهای مدرن است؛ تا آنجا که میرود تا جزء یکی از لذتبخشترین تجربیات کودکی درآید. از سوی دیگر در بسیاری از موارد نهتنها با تمرینات فکری و سرعت عمل همراه است، بلکه حداقل تفریح سالمی است.
به گمان من مهمترین مسئلهی فلسفه، چیستی انسان و سؤال ابدی «این آمدن و رفتنم از بهر چه بود» است. بیشترین پاسخها که در عصر مدرن توسط نامدارترین اندیشمندان در حوزههای فلسفه، جامعهشناسی، سیاست و روانشناسی داده شده، با کلیدواژی ازخودبیگانگی پیوند خورده است.
شاید یکی از اشتباهات معماری امروز نادیدهگرفتن احساس رضایتی باشد که انسان از کشفکردن به دست میآورد. کنجکاوی ذاتی بشر در درک و جذبِ جهان و از پس آن لذتی که از این درک حاصل میشود، میتواند در معماری پاسخ داده شود. فضای خالی از رمز و راز، برانگیخته نمیکند؛ زیرا مخاطب چیزی برای کشفکردن نمییابد. در فضاهای سرراست و شفاف جستوجوگر نیستیم، مکثی نخواهیم کرد و ارتباط عمیقی با معماری برقرار نمیکنیم.
انسان و جهان پیچیدهی ذهنیاش محل بههمرسیدن مجموعۀ وسیعی از باورهاست؛ باورهایی که رویکرد ما را به سه پرسش حیاتی و مهم در ساحت روانیمان روشن و مشخص میکند؛ «من کیستم؟ جهان چگونه جایی است؟ آدمها چگونه موجوداتیاند؟» شاید سادهسازی و تقلیلگرایی باشد، اما انسان برآیند باورهایی است که در ذهن دارد. به عبارتی کیفیت انسانی ما تحت تأثیر صحت و درستی و البته فایدهمندی باورهایی است که یا از محیط دریافت کردهایم یا خود به دستشان آوردهایم. داشتن برخی باورها و البته فروریختنشان، ممکن است انسان را به مرحلۀ «شهر ویرانشدۀ درون» برسانند.
علاقه به اخبار، برآمده از اجتماعیبودن انسان و میل او به لمس موقعیتهای ناشناخته است. هیچ روزی نیست که جهان «بیخبر» باشد. روزانه اخبار زیادی از جنگ، جرم، جنایت، فحشا، ستم، آلودگی، بحران و هرجومرج در جریان است.
حسن نمکدوستتهرانی، استاد ارتباطات و روزنامهنگاری در گفتوگو با ماهنامه «مدیریت ارتباطات» از انسداد تعامل در امروز جامعهٔ ایران گفته و سیل مهاجرت را نشانهٔ شکست گفتوگو در جامعه دانسته است.
مهدی محسنی، کارشناسروابطعمومی در شماره ۱۶۰ ماهنامه مدیریت ارتباطات در مطلبی با عنوان «روابط عمومی در زمانۀ هوش مصنوعی» نگاهی مختصر به تأثیر تحولات فناوری در ارتباطات و روابط عمومی معاصر انداخت.
از جمله مطالب شماره ۱۶۰ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» میتوان به مطلبی با عنوان «صانع یا دستیار؟/ دربارۀ هوش مصنوعی در صنایع خلاق: مفاهیم، رویکردها و کاربردها» نوشته شبنم لشگری، پژوهشگر اشاره کرد.
سیدغلامرضا کاظمیدینان، رئیس شورای سیاستگذاری شانزدهمین همایش روابطعمومی الکترونیک با اشاره به موضوع اصلی این دوره، «هوش مصنوعی؛ کاربردها، تکنولوژی و فلسفه» اعلام کرد این همایش روز شنبه، ۲۸ بهمنماه ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.
چندی پیش به همت مدرسه تردید سلسلهنشستهایی دربارۀ مباحث میانرشتهای هوش مصنوعی برگزار شد که یکی از بهترین تولید محتواهای این زمینه در زبان فارسی بود. متن مکتوب بعضی از این سخنرانیها که تلاش کردهاند پرسشهای بنیادینی را بررسی کنند از جمله سخنرانی کاوه بهبهانی، پژوهشگر و مترجم فلسفه در شماره ۱۶۰ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» آمد.
از جمله مطالب شماره ۱۶۰ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» مطلبی با عنوان «معماری؛ به یاد آوردن و در یاد ماندن/ کسی که نمیتواند به یاد بیاورد نمیتواند تصور کند» نوشته روبر مک کارتر و یوهانی پالاسما با ترجمه اشکان قشقایی بود.
اگر روزی سامانههای هوش مصنوعی از انسانها باهوشتر شدند، اهداف چه کسی را محقق میکنند؟ آیا ما میتوانیم تسلط خودمان را بر هوش مصنوعی حفظ کنیم؟