امنیت فرهنگی که اغلب به نفع دیگر جنبههای سنتیتر امنیت، مانند امنیت نظامی، انرژی و غیره نادیده گرفته میشود، یکی از مؤلفههای مهم امنیت یک ملت است. در حال حاضر، امنیت فرهنگی ایران با مجموعهای از چالشهای ناشی از جهانیشدن، هژمونی فرهنگی غرب، جداییطلبی فرهنگی- قومی و بهویژه جهانیشدن اطلاعات مواجه است.
ما در پایان قرن ارتباطات و آغاز عصر اطلاعات قرار گرفتهایم و شبکههای اطلاعرسان هر روز بر افکارعمومی تأثیرات پیدرپی و بیامان میگذارند. اطلاعات به صورت روزافزون در سراسر جهان گسترش یافته است و اهمیت و ضرورت اطلاعات، بیشتر احساس میشود. پس باید بفهمیم در برقراری ارتباط بدون اطلاعات، انسان کوری بیش نیستیم. وقتی که اطلاعات ناقص باشد، ارتباط ناقص است.
شاید تا چندی پیش محوریترین نقشی که برای روابطعمومی به عنوان یک رسانه سازمانی متصور بودند صرفاً اطلاعرسانی از رویدادهای عینی و واقعی بود. اما در حال حاضر روابطعمومیها میتوانند با ایجاد شرایطی از یک دستگاه اداری منفعل، تبدیل به "سازمان رسانهای" هدایتگر و جریان ساز در جامعه شوند.
دکتر هادی خانیکی معتقد است: ما امروز بیش از هر وقت به قدرت گفتگوی اندیشه و مواریث فرهنگی نیازمندیم. روشنفکری و مهارتورزی پس از انقلاب حتی آنجا که رویکرد بیشتر نظری به دیالوگ داشته است هنوز نیازمند بازاندیشی و بازآفرینی زیستههای گفت و گویی است. به این سبب و به لحاظ ساختار اندیشهای و رفتاری همچنان وامدار رویکرد و تجربه شریعتی در توجه به ضرورت علمی دیالوگ و تولید یک منظومه فکری دیالوژیک با مولفههای پیشگفته و فراتر از آن است.
دو خبرخیلی کوتاه در چند روز و چند هفته گذشته، دنیای ارتباطات، رسانه و اطلاعرسانی را بدجوری به خود جلب کرد؛ اولی خرید شبکه اجتماعی توییتر توسط ایلان ماسک بود و دومی تعداد450میلیونی دنبالکنندگان صفحه اینستاگرام رونالدو، اولی ثروتمندترین فرد روی زمین است و دومی سوپر استار دنیای فوتبال.
همه ما این جمله قصار را درباره رسانهها شنیدهایم که: «رسانه پیام است». مارشال مک لوهان حدود نیم قرن پیش شناختی را از عصری تازه در این عبارت به طور خلاصه میگنجاند. این عصر تازه با پیدایش الکتریسیته آغاز شد که انسان توانست به مدد آن اطلاعات را ذخیره و انبار نماید و این امکان زیربنای عصر رسانهها را پی افکند. مک لوهان بر این عقیده بود که دو هزار سال درخشش فلسفه و برتری آن بر فن به پایان رسیده است.
امروزه تحولات با سرعت فزاینده ادامه خواهد یافت و سازگاری مدیران سنتی موج دوم و روابطعمومیهای آن با محیط جدیدمشکل خواهند داشت. گذر از عصر صنعتی ملی به عصر دیجیتالی جهانی مستلزم این است که غیر از متخصصان فنی، دیگراننیز بتوانند به تحولات مدیریت جدید و مهارتهای ارتباطات و رهبری کمک کنند، از این رو مهمترین نقش رهبران و مسئولان روابطعمومیها، تبیین تاثیر فنآوریهای جدید بر نهادها و سازمانهاست.
روابطعمومی چیست؟ آیا روابطعمومی همان تصور معمول ما به عنوان رابط بخشهای مختلف یک شرکت یا سازمان است یا نه روابطعمومی خود یک علم بوده و معانی گسترده و البته کار ویژههای گستردهای نیز دارد. برای یافتن پاسخ پرسشهای خود در خصوص روابطعمومی نخست لازم است تا درک درستی از این مفهوم و تاریخچه آن به دست دهیم.
بررسی و تحلیل فیلترینگ رسانههای اجتماعی در ایران در چهارچوب اقتصاد سیاسی نظام ارتباطی و رسانه، نشان میدهد هر وقت زنگ فیلترینگ به صدا درآمده، عدهای از معتمدان رانتخوار مستقیم و غیرمستقیم به سود کلان مادی و اقتصادی دست یافتهاند.
شورای سیاستگذاری هفته روابطعمومی در پیامی درگذشت هموطنانمان را در حادثه ریزش ساختمان متروپل آبادان تسلیت گفت.
۳۱ اردیبهشتماه ۱۴۰۱ هفتمین و آخرین روز از هفته روابطعمومی در ایران است که به نام روابطعمومی؛ تولید، دانشبنیان، اشتغال آفرین نامگذاری شده است. واقعیت این است که دانشبنیان همانطور که از نامش روشن است رویکردی جدی به دانش عمیق و پیشرفته دارد و میتوان گفت که دانشبنیانها شدیداً علم محور، پژوهش محور، نوآور و ایده پرداز، نخبهگرا، توسعهدهنده فناوری هستند.
امید و آینده بهتر، مفاهیمی که این روزها خریدار ندارد شعار روز ششم هفته روابطعمومی امسال شده است. اما چرا در سختترین شرایط هم روابطعمومیها باید به این مفاهیم فکر کنند و بالاتر از آن با جدا شدن از جو حال، هرچقدر هم که ناامیدکننده باشد، به آیندهای بهتر فکر کنند؟
بیش از هفت دهه از زمان تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در ۱۹۴۸ میگذرد و در این سالها یکی از مهمترین موضوعات محوری در عرصه بینالمللی، بحث پذیرش دولتها و پایبندی آنها به کرامت انسانی است.